کد مطلب:152418 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
امام حسین فرمود: من رحمت الله الواسعةام
مرحوم آیت الله علامه ی میرجهانی قدس الله نفسه الشریف فرمودند:
در ابتدای منبری شدن، با خود فكر كردم كه مؤمن باید خوف و رجائش مساوی باشد و امروز شیعیان چنان رجاء به رحمت خدا پیدا كرده اند، كه گویا هیچ خوفی از اهوال بعد از مرگ ندارند! بنابراین وظیفه ی خود دیدم كه در سخنرانی ها آیات عذاب را تفسیر كنم و عقبات پس از مرگ را تذكر دهم.
در اكثر سخنرانیها همین بحثها را مطرح می كردم و مستمعین گریه ی زیادی می كردند! بالاخره روزی در منزل یكی از اخیار اصفهان (ایشان نام او را ذكر كردند) بر فراز منبر بودم و آیه ی عذابی را تفسیر می كردم، و اشكها رخسار مستمعین را
پوشانده بود. در این اثنا ناگهان برایم مكاشفه ای حاصل شد و حضرت سیدالشهداء علیه السلام را در بین زمین و آسمان دیدم كه مطالبی به این مضامین می فرمودند: «میر جهانی! تا كی مردم را می ترسانی! من رحمت الله الواسعه ام!».
پس از این مكاشفه، سعی كرم كه منبرهایم فقط در زمینه ی ایجاد خوف نباشد.
در ابتدای منبری شدن، با خود فكر كردم كه مؤمن باید خوف و رجائش مساوی باشد و امروز شیعیان چنان رجاء به رحمت خدا پیدا كرده اند، كه گویا هیچ خوفی از اهوال بعد از مرگ ندارند! بنابراین وظیفه ی خود دیدم كه در سخنرانی ها آیات عذاب را تفسیر كنم و عقبات پس از مرگ را تذكر دهم.
در اكثر سخنرانیها همین بحثها را مطرح می كردم و مستمعین گریه ی زیادی می كردند! بالاخره روزی در منزل یكی از اخیار اصفهان (ایشان نام او را ذكر كردند) بر فراز منبر بودم و آیه ی عذابی را تفسیر می كردم، و اشكها رخسار مستمعین را
پوشانده بود. در این اثنا ناگهان برایم مكاشفه ای حاصل شد و حضرت سیدالشهداء علیه السلام را در بین زمین و آسمان دیدم كه مطالبی به این مضامین می فرمودند: «میر جهانی! تا كی مردم را می ترسانی! من رحمت الله الواسعه ام!».
پس از این مكاشفه، سعی كرم كه منبرهایم فقط در زمینه ی ایجاد خوف نباشد.